HISTORIA LIBRI II REGUM
CAPUT XXII: Catalogus fortium David
Porrocirca regem erant omnes fortissimi, quorum insigniores fuerunt triginta sex. Insignior tamen caeteris erat David, sedens in cathedra sapientissimus, et ita erant triginta septem, annumerato David. Porro post David de illis sex qui erant supra triginta tres erant fortissimi, alii tres non adeo fortes, sed tamen fortiores reliquis triginta, ut quasi dicere possumus triginta erant fortes, tres vero fortiores eis, tres vero reliqui fortissimi. Et secundum hanc expositionem Catalogus triginta sex, fortium incipit ibi. Princeps inter tres ipse est, quasi tenerrimus ligni vermiculus, qui octingentos interfecit impetu uno. Josephus dicit nongentos, Paralipomenon trecentos: iste non nominatur hic ab historia. Paralipomenon vocat eum Jesboam, Josephus Eusebium. Non legitur ubi hoc factum fuerit, nisi quantum hic commemoratur. Post hunc erat Eleazar filius patrui David, qui percussit Philisthaeos, donec deficeret manus ejus, et obrigesceret cum gladio. Post hunc erat Semma Ararites, quem Josephus Semeiam vocat. Qui cum fugisset populus solus, stetit in agrolentis, et percussit Philisthaeos, et fecit salutem in Israel. His tribus Josephus attribuit delationem aquae de cisterna Bethlehem. Historia vero Regum refert illud ad tres sequentes, quos fortiores diximus, quorum primus erat Abisai frater Joab. Ipse est qui levavit hastam suam contra trecentos quos interfecit, optimus quidem, sed usque ad tres primos non pervenit. Post hunc erat Banaias, qui percussit duos leones Moab, id est principes, quos Paralipomenon dicit arietes. Ipse quoque interfecit virum Aegyptium, id est imitatorem Aegyptii, blasphemantem Dominum, quem interfecit Moyses. Hunc dicunt Hebraei fuisse Semei, quem post interfecit sub Salomone. Alium quoque virum Aegyptium interfecit, dignum spectaculo, altitudinis quinque cubitorum, habentem in manu hastam ad quem venit Banaias in virga, et extorsit hastam de manu ejus, et occidit eum hasta sua. Hieronymus tamen dicit hoc, quod diximus de alio Aegyptio, de Semei, qui habuit hastam in manu, id est legem Dei: quam si meditatus fuisset permanendo in Jerusalem non periret. Idem occidit leonem in hunc modum. Tempore nivis lapsus est leo in cisternam, qui nullum videns egressum, orificium enim cisternae nive damnatum erat, rugiebat. Quem audiens Banaias, dum iter ageret, descendit ad eum in baculo, manibusque eum prostravit. Tertium de fortioribus, nec liber Regum, nec Josephus ponit hic. Sed recurrendum est ad Sabochai, de quo in proximo dictum est. Isti tres opus fecerunt magnificum, quod sequitur. Philistaei quondam posuerunt castra in valle Raphaim, usque ad civitatem Bethlehem; et erat penuria aquae in Jerusalem. David autem ascenderat in arcem ad consulendum Dominum, et commendabat coram astantibus aquam de Bethlehem, et praecipue eam, quae erat in puteo, juxta portam. Tunc isti tres per medium hostium iter facientes venerunt ad Bethlehem, et haurientes aquam, denuo ad regem per eorum castra reversi sunt, ita ut Palaestini fiduciam eorum obstupescentes a dimicatione cessarent. Delatam siquidem aquam rex noluit bibere, dicens: Nunquid sanguinem istorum, et animarum periculum bibam? Et effudit eam tanquam libamen Domino, de salute virorum gratias agens. Ab hac enumeratione fortium Hebraeus dissentit, numerans tantum triginta sex fortes, et in tribus primis quos fortissimos diximus, numerat ipsum David sic: David sedens in cathedra sapientissimus princeps inter tres, ipse est quasi tenerrimus ligni vermiculus, et caetera, quae non mutantur. Et dicit multos eum occidisse impetu uno, quia pro peccato quando impetuose fecit in Bethsabee multi occisi sunt. Comparatur autem David vermiculo ligni, qui teredo, vel terebella dicitur, qui mollis durum lignum perforat; dum tangitur nil mollius illo, quando tangit nil durius. Sic et David in pressuris, et domi, et circa subjectos mansuetior erat caeteris, in throno et contra hostes nullus eo acutior, et commendatur hic David in tribus in sapientia, et humilitate et fortitudine. Porro reliqui triginta quos fortes diximus, postea enumerantur inter quos non enumerantur Joab, vel quia princeps est aliorum vel quia indignus propter mortem Abner et Amasae.